Inverness FL, 2011: augustus 2011

woensdag 31 augustus 2011

Aquatica & Outback.

Heerlijk geslapen in het Hyatt hotel. We hadden een kamer op de 12e verdieping, dus 's avonds konden we nog genieten van het uitzicht over Disney World. Dan zie je ook pas hoe groot het eigenlijk is. Vele malen groter dan in Parijs bijvoorbeeld.

Na het uitchecken zijn we direct naar Aquatica gereden, wat verrassend dichtbij was. Om een uur of 11 gingen we naar binnen, en het was al behoorlijk druk. Een mooi plekje bij het speelparadijs onder de parasol gevonden, daar is het tenminste goed uit te houden.
Eerst even een paar rondjes in de rivier 'Roa's Rapids'. Lekker dobberen in de stroomversnelling, zonder ook maar een slag te doen wordt je mee genomen door het water. Het verlaten van de rivier is een heel ander verhaal. Hele gezinnen worden verscheurd omdat de ouders wel het water weten te verlaten, maar de kinderen worden meegesleurd voor nog een rondje. In paniek duiken de ouders er dan maar weer achteraan om te proberen de kids weer bij te halen.Je kunt natuurlijk ook 10 minuten wachten totdat ze langs komen drijven..

In het klim/klauter/waterkanon/glijbaan/stortbak/speelparadijs gebeuren is Manon helemaal in haar element. Ze vliegt van hot naar her, en wil alles doen en zien. De hoogste glijbanen zijn nog niet hoog genoeg, en ze mag nu met haar 47 inches ook overal van af.
De peuterafdeling bezoeken we voor het laatst, want een eventuele volgende keer zal ze hier te groot voor zijn(max.48 inches) .Dus we kunnen nu nog een keer samen in een band van de glijbanen.
We zijn net op tijd bij het strand om nog een paar minuten in de golven te spelen.Dan gaan we weer terug naar ons plekkie om daar nog even te klauteren.

Aan de horizon verschijnen donkere wolken, bijna zwart zelfs. Tijd om de spullen bij elkaar te zoeken en te verkassen naar Inverness. Onderweg krijgen we nog wel een behoorlijke bui over ons heen, maar het ergste gaat aan ons voorbij. Als we na 5 kwartier weer in Citrus County zijn aangekomen schijnt de zon , en is het weer heerlijk warm. Manon ligt achterin te slapen, dus doen wij nog even een rondje Lakeside Golf&Country club met de videocamera.

Wat eten we vandaag is ook hier elke dag de vraag. Outback Steakhouse is toch wel onze favoriet, dus de keus is snel gemaakt. We zijn hier al een aantal keren geweest, maar de curbside takeaway hebben we nog nooit geprobeerd. Je besteld via internet wat je wilt hebben, je rijdt naar de vestiging van je keuze, en ze komen de bestelling naar je auto brengen. Thuis kun je dan in je zwembroek genieten van het heerlijke eten. De Blooming Onion mag natuurlijk niet ontbreken...

Na het eten beginnen we behoorlijk in te kakken, en lig ik al om 9 uur op de bank te ronken. Met een korte pauze om 11 uur trek ik dat door tot een uur of 2, waarna ik toch maar mijn bed ga opzoeken. Om 7 uur gaan de luiken weer open, en is het tijd om onder het genot van een mok Douwe Egberts het blog bij te werken.

dinsdag 30 augustus 2011

Vandaar GRAND Cypress.

Na de dag op het water gisteren konden we vandaag maar langzaam op gang komen.Bakkie koffie, broodje, een paar baantjes trekken, en wat bankhangen. Toch maar de slippers aangetrokken en even naar de Walmart geweest. We waren eigenlijk niks nodig, maar het blijft een gave winkel. De tank van de KIA begon ook leeg te raken, dus daar kon weer $40 aan regular gas in.

Om een uur of 3 vertrekken we naar Orlando, want we slapen vandaag in het Hyatt Regency Grand Cypress. Dit Hotel ligt op het terrein van Disneyworld (121km2), en op een steenworp afstand van Downtown Disney(DTD), waar we al eerder zijn geweest deze week. De bedoeling was om morgen naar Disney's Animal Kingdom te gaan,daarom slapen we hier, maar dat plan is gewijzigd in Aquatica.
Bij aankomst in het hotel valt onze mond regelmatig open van verbazing. De oprijlaan, de entree, de lobby, de supersnelle liften, de kamer, het uitzicht, alles is echt ongelofelijk mooi.En dan het zwembad! Met grotten, jacuzzi's, glijbanen en watervallen. Het meer dat ook nog bij het hotel hoort hebben we nog niet eens gezien, behalve vanaf het balkon.Op het meer kun je waterfietsen en kano's gebruiken, of even zonnen op het privéstrand.In de verte zien we het kasteel van Doornroosje(heel klein) Epcot, Hollywood Studios en de vele Disney Hotels.

div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">

Voordat we gaan zwemmen moet eerst de maag gevuld worden.Dat doen we in Rainforrest Cafe in DTD. Het restaurant is van binnen ingericht als oerwoud, compleet met dieren(poppen) regen, onweer en aquaria met tropische vissen.Het eten smaakt heerlijk. Na het eten gaan we nog even shoppen in DTD, alsof we dat nog niet genoeg doen hier.

Daarna kunnen we eindelijk gaan zwemmen, want Manon begint al ontwenningsverschijnselen te krijgen. In de verte horen we het vuurwerk in Epcot, en een uur later in Magic Kingdom. Het water is eerst een beetje fris, maar dat went zo. Als we om een uur of 11 weer op de kamer zijn slaapt Manon al snel. Morgen wordt weer een zware dag...met veel water.

Tot Morgen.

maandag 29 augustus 2011

Just Cruisin'

Pfff wat een dag vandaag. We hebben de hele dag gevaren, gevist en gezwommen met de buren. We zijn om tien uur vertrokken uit Inverness, op weg naar Homosassa. Daar ligt de boot van de buren in een jachthaven. Koelboxen met drinken en de lunch voor elf personen aan boord, en we kunnen vertrekken. Eerst even langs de visboer voor een bakje garnalen, want die vinden de vissen lekker.

Op de Homosassa River mag je op bepaalde stukken niet zo hard varen, ivm de aanwezigheid van Manatees. Zodra we daar voorbij zijn kan het gas er op.En dan ook echt vol gas, want je mag zo hard als je wilt. Daarom stuurt Karel, want die is al bijna vijf... En hard varen is vet moeilijk, dus dat is echt een klusje voor hem. Hij heeft zelfs nog tijd om een leuke zender te zoeken op de radio, wat te drinken, en achterom te kijken.

Na zo'n 20 minuten varen we op de Golf van Mexico, waar we een geschikt plekje zoeken om voor anker te gaan. We willen een haai vangen vandaag, maar daarvoor moet je eerst met een garnaal een visje vangen om die weer aan de haak te doen. Het vissen wil niet lukken vandaag. Het water is erg troebel en ze willen niet bijten. Op een andere plaats het zelfde verhaal, weer niks gevangen. Er word nog wel gezwommen, want het water is lekker warm. Dan besluiten we om weer terug te varen naar Homosassa, om het aan het andere eind van de rivier te proberen, bij de bron.

Nu mag Manon sturen, want die is ook bijna vijf. Ze heeft ook geen enkele moeite de gashandel te vinden, en met een gangetje van zo'n 70 per uur stuurt ze over de zee.

Niet veel later zijn we bij de bron, waar we niet alleen zijn. Het is erg druk, dus zoeken we een beter plekje om te vissen. Er wordt een rubberband opgeblazen waar de kinderen op kunnen zitten, en vanaf kunnen duiken. De eerste Catfish wordt gevangen door een van de jongens. Het is een redelijk exemplaar van zo'n 30 cm, maar ze kunnen nog veel groter worden. Manon en de andere kinderen zwemmen de hele middag. We vangen nog een stuk of 5 Catfish, maar dan zijn de garnalen op.

Tegen een uur of 4 houden we het voor gezien, en gaan we terug naar huis. Mirijam en ik doen de boodschappen voor de afsluitende BBQ. We hebben een geweldig dag gehad in, op en bij het water. De kids lagen om 10 uur nog in het zwembad, en zijn nu helemaal gesloopt.
Morgen slapen we in het Hyatt Regency in Orlando, het zal ons benieuwen hoe dat zal zijn. Hopelijk hebben we zicht op het vuurwerk in Disneyworld.

zondag 28 augustus 2011

Shhhht...

Wij rusten.

Tot morgen.

zaterdag 27 augustus 2011

Animal Kingdom

Nee we waren niet in Disneyworld vanochtend, maar toch in Animal Kingdom. Rondom het huis barst het van de wildlife.Geen leeuwen en olifanten, maar vlinders, vogels, libelles, hagedissen, en een slang. Dat van die slang wisten we niet, maar daar kwamen we vanochtend achter. Bij het verlaten van ons huis, zagen we hem liggen op het paadje naar de voordeur. Toen hij ons ook in de gaten had ging ie er snel vandoor, net te snel om een foto te maken.

We waren al weer vroeg wakker vandaag, half zes maarliefst. Tien minuten later lag Manon alweer in het zwembad.Ze krijgt al bijna kieuwen.Een uurtje later heb ik de camera maar eens gepakt,want ik wou de klepperende kraanvogels wel eens zien. Je hoort ze de hele dag, maar we hadden ze nog niet in beeld gehad.Op dat moment vliegen er net vier over ons huis. Een vlinder is het volgende slachtoffer van de camera, dat lukt beter. De grapefruits bij de buren zijn nog niet rijp, maar ze glimmen wel mooi in de zon.

Op weg naar het postkantoor loopt er een hele groep kraanvogels door de wijk, makkelijke slachtoffers dus,hebben we die ook eens gezien. Als we de postzegels hebben, gaan we even naar Cooter Pond Park, hier in Inverness. Daar langs het water loopt een lange stijger waarover je mooi kunt wandelen. We zijn op zoek naar alligators, maar die kunnen we niet vinden. Wel een paar schildpadden, vissen en wat jonge vogeltjes.

Dan maar weer terug naar huis, waar de slang weer wordt gestoord in zijn zonnedutje. Binnen 2 seconden zit ie weer tussen de struiken. Ja daag, daar trap ik niet weer in, ik wacht hem wel op. Na een paar minuten verschijnt zijn kop weer boven de begroeing, en sluipt ie weer het pad op. Nu snijd ik hem de weg af, en moet ie wel over de oprit waar ik hem makkelijk kan fotograferen. Het is geen Anaconda, maar toch wel een meter lang. Aan de ander kant van het huis schiet ie weer in de bosjes. Even zoeken op internet wat voor slang het is, zo'n huisdier is leuk, maar het moet wel veilig zijn. Het blijkt een Eastern Racer te zijn. Ongevaarlijk voor mensen.

Om zes uur zouden we naar Cirque du Soleil gaan, maar onderweg daar naar toe zijn we nog even gestopt bij Premium Outlets aan International drive. Het is eigenlijk veel te warm om te shoppen, maar een paar winkels overleven we wel.Bij Hilfiger kunne we goed slagen voor weinig geld. Ik had nog een email coupon liggen voor 25%korting,bovenop de opruiming, dus dat scheelt weer een hoop dollars. Manon wil graag in de trampoline waar ze vorig jaar ook in is geweest, dus dat kan er even tussendoor. Om af te koelen halen we even een ijsje.
Dan gaan we door naar Downtown Disney om alvast de kaartje op te halen voor de show van vanavond. We hebben nog anderhalf uur over tot de voorstelling, kunnen we nog even naar World of Disney, een eindje verderop.

De show "La Nouba" van Cirque du soleil is echt geweldig. Je moet goed opletten, want het is een stortvloed van acts, dans en muziek.Het hoogtepunt vonden wij de diabolo-act van 3 kleine Chinese meisje. Manon vond gewoon alles leuk, maar vooral de clowns.

Het is bijna half tien als we weer thuis zijn, dan kan de kleine meid naar bed, want die is op.

vrijdag 26 augustus 2011

Seaworld en Premium Outlets

We waren al vroeg uit de veren vandaag, half zes maar liefst. Ontbijtje met koffie, tosti's en gekookte eieren en Disney Channel. Om half acht zaten we al in de auto,want Seaworld stond op het programma vandaag. We baanden ons een weg door de colonnes schoolbussen op de weg, een stuk of 20 hebben we er toch wel geteld. Er is hier echt niemand die op de fiets naar school gaat.

Om negen uur waren we op de gigantische parking van Seaworld. Aan het aantal auto;s te zien was het nog niet druk. De toegangskaarten hadden we al, dus we konden direct door naar de poortjes. Manon bestudeert even de kaart en wil direct naar de dolfijnen en de roggen. Eerst even mat Shamu op de foto, dan hebben we die alvast maar binnen.

Bij de dolfijnen is het voedertijd, dus gewapend met drie bakjes vis staan we al bij het bassin. Manon heeft babbels genoeg, maar ze blijft op gepaste afstand. "Ik ben niet bang hoor, maar anders spetteren ze mijn t-shirt nat" De vis is binnen enkelen minuten op, en dus is het feest weer over. Geen vis geen dolfijnen, zo werkt dat.

Dan gaan we verder naar het Dolphin Stadium, voor de Blue Horizons show.
Enkele aanpassingen in de show vergeleken met vorig jaar, maar het blijft fantastisch om te zien. Manon geniet met volle teugen en zit met open mond te kijken.

Nu gaan we naar de haaien en de penguins! Ok, het is jouw feestje. Onderweg naar de haaien scheurt er even een wolk open, en klettert het water naar beneden. Niks om je druk over te maken, dat waait zo weer over. Het duur een kwartiertje tot het weer droog is en de zon weer doorbreekt. Bij de haaien is weinig actie te bespeuren, maar toch leuk om even te zien. De penguins staan in een gekoelde ruimte, dus kunnen wij ook even afkoelen.

De show van Clyde & Seamore begon om 11.15, we waren net op tijd, maar hebben nu wel de mime speler gemist. Het 'voorprogramma' is eigenlijk nog leuker dan de zeeleeuwenshow zelf.

Via restaurant "The Spice Mill" waar we lunchen gaan we langzamerhand weer richting uitgang, want het begint nu wel erg warm te worden. We zijn nu toch in Orlando, kunnen we gelijk even lang de Premium Outlets. Om Half twee stappen we weer in de gloeiende Kia, voor een kort ritje naar de winkels.

Bij Nike zijn we goed geslaagd met schoenen, korte broeken, shirts en een vest voor Manon. Manon past nog even een maatje 52, maar die zitten nog iets te ruim. We zijn niet de enige, want bij de kassa staat een rij vanjewelste.

Daar na nog bij Skechers een paar schoenen gekocht, en bij Adidas met lege handen vertrokken. Dan gaan we terug naar Inverness.Onderweg krijgen we nog even een hoosbui voor de wielen, maar duurt ook maar een paar minuten. Van de Hurricane Irene zullen we hier weinig last krijgen, misschien een paar dagen wind en bewolking. Verder naar het noorden, tot New York aan toe, zal het een stuk heftiger zijn.

woensdag 24 augustus 2011

Summer in the city

Heerlijke relaxdag in Inverness vandaag. Shoppen, zwemmen en zonnen. En een rondje om de golfbaan op de Harley van de buurman.

Polonaise...

Van te voren wist ik al dat we op een strak schema zaten. Anderhalf uur voor de overstap in Chicago is gewoon te weinig. Maar ja, als het reisbureau en de vliegmaatschappij zeggen dat het te doen is, dan geloof je dat. We vertrokken later uit Amsterdam, dus die tijd waren we al kwijt.

De landing in Chicago (nou ja, landing..op het nieuws hadden ze het over een beving van 5.8 op de schaal van Richter) was slechts 5 minuten achter op schema. Daarna in een stevige looppas naar Immigrations. Daar stonden al veel mensen in de rij, dus we konden alleen maar hopen dat ze een beetje opschoten. Eigenlijk weet je dan al dat je je vlucht gaat missen, maar goed, zolang als het niet officieel is...Het wachten viel mee, we konden snel door naar de bagageband. Man, man wat duurde dat lang! Je kunt je koffers wel uit het gat kijken, maar ze kwamen niet.Uiteindelijk wel natuurlijk, maar dat duurde zeker 20 minuten. Bij de band waar we de koffers weer moesten inleveren stond een mevrouw de boel te dirigeren. "What flight are you on?
Orlando 2.27pm..."You have missed your flight" Ja vertel ons wat. We worden in de rij voor de United balie gedirigeerd, om onze vlucht over te boeken. Na 10 minuten komt er een meneer aan, behangen met pasjes en sleutelbossen (dus belangrijk). What flight are you guys on? "Orlando 2.27 Sir" You shouldn't be here, you can still make it! De bagage wordt achtergelaten op de grote berg,rennen !! Via de roltrappen en eindeloze gangen naar de trein die ons naar terminal 1 moet brengen. Daar aangekomen weer rennen naar de gate, maar dat gaat natuurlijk weer via een security check waar honderden mensen staan te wachten. De eerste man in uniform die we aanspreken weet ons al te vertellen dat we vlucht never nooit niet gaan halen, en dat ie zelfs al vertrokken is. Pfffft. We kunnen weer aansluiten in een rij voor de United balie(waar we al in stonden) om het schema om te gooien. Van de mensen voor ons was er natuurlijk niemand die gewoon zijn of haar nieuwe vlucht accepteerde, alles moest tot in de eeuwigheid uitonderhandeld worden. Eindelijk zijn we aan de beurt. Om 7.45pm gaan we vertrekken naar Orlando, ruim 5 uur later dan gepland. Nou ja, dan hebben we tijd genoeg om te pinnen, plassen, eten, drinken en te koekeloeren. We hebben vele vliegtuigen zien komen en gaan, en kennen nu de gehele procedure van laden,lossen en tanken uit ons hoofd. Chicago O'Hare is een gigantisch vliegveld, maar uiteindelijk zijn alle vliegvelden het zelfde. Voor dat we opgestegen zijn liggen manon en ondergetekende al te slapen. Manon slaapt zelfs nog als we om 11.15 landen in Orlando. Daar is het heerlijk rustig op het vliegveld, het lijkt wel of ze gesloten zijn. Bij de bagageband worden we herenigd met onze koffers, en kunnen we snel naar Alamo om de auto op te halen.Toch nog een gelukje, de midsize SUV's zijn op, dus mogen we een grotere meenemen. Het is een KIA Sorento geworden. Om 1.30 zijn we dan eindelijk in Inverness. De koffers uitgeladen, even wat drinken en dan snel naar bed. We zijn gesloopt. Bijna 24 uur onderweg geweest, maar we zijn weer thuis. Manon heeft zich uitstekend geweerd tegen al het lange wachten, niet kapot te krijgen. Foto's plaats ik later nog, we gaan nu eerst ontbijten.

dinsdag 23 augustus 2011

Ready for takeoff @Schiphol

Dat we lekker geslapen hebben kan ik niet zeggen, maar het hotel en de kamer bij Van der Valk waren prima voor elkaar. Gisteravond lekker gegeten in het restaurant, en ook het ontbijt was prima geregeld. Nu zitten we bij gate G7 te wachten tot we kunnen boarden. De geplande vertrektijd is 11.15. Het volgende bericht komt uit een (hopelijk)zonnig Florida. Als Irene geen roet in het eten gooit tenminste.